Η ιστορία της Ξάνθης ειδωμένη από την αθέατη της πλευρά.
Ξάνθη 2005. Ένας ηλικιωμένος άντρας γύρω στα 80, παλιός δεγκτζής (καπνεργάτης) στο επάγγελμα, περιπλανιέται μέσα στους χώρους ενός παροπλισμένου καπνομάγαζου το οποίο σύντομα θα αλλάξει μορφή και λειτουργία. Αναζητώντας τις μνήμες τις δικές του, αναζητά και εικόνες της πόλης που χάθηκαν, μέσα από το «βίο» του βιομηχανικού μνημείου. Τις μνήμες του αυτές θα τις αποτυπώσει σʼ ένα γράμμα. Παραλήπτης, ο γιος του, αρχιτέκτονας σε γραφείο αρχιτεκτονικών μελετών το οποίο έχει αναλάβει τη «μετάλλαξη» του βιομηχανικού μνημείου σε πολιτιστικό κέντρο ποικίλων δραστηριοτήτων.
Το ντοκιμαντέρ επιχειρεί να αποτυπώσει τη χρονική «διαδρομή» ενός βιομηχανικού συγκροτήματος καπναποθηκών στην Ξάνθη, δίνοντας παράλληλα τη σκιαγράφηση των σημαντικότερων χρονικών στιγμών στην πορεία της πόλης από τα τέλη του 19ου μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα.
Πέρα από την περιγραφή των γεγονότων του παρελθόντος, στόχος του ντοκιμαντέρ είναι να θέσει ερωτήματα σχετικά με το κατά πόσο η «μνήμη» ενός βιομηχανικού συγκροτήματος εντάσσεται και φιλτράρεται στη συλλογική μνήμη της κοινωνίας που το περιβάλλει, καθώς επίσης και τους τρόπους και το βαθμό που αυτή η κοινωνία επιλέγει να επέμβει και να διαχειριστεί τα βιομηχανικά μνημεία, επαναπροσδιορίζοντας έτσι τη σχέση της με αυτά.
Μεγάλο τμήμα του σεναρίου της ταινίας βασίζεται στο βιβλίο του Στέφανου Ιωαννίδη «Οι Δεγκτζήδες και άλλα διηγήματα».